Brink, wat voor sy dood aan ’n roman met die titel Goudstof gewerk het, het die korrespondensie tussen hom en Jonker drie maande voor sy dood vir publikasie aangebied.
Jonker se oorspronklike briewe, saam met afskrifte van Brink se briewe aan haar, is vir meer as vyftig jaar in bruin koeverte in die skrywer se studeerkamer bewaar. Die versameling dokumente sluit onder meer telegramme en weergawes van Jonker se gedigte in en sal in die toekoms aan navorsers beskikbaar gestel word.
Karina Brink, letterkundige en weduwee van Brink, het die briewe in chronologiese volgorde gerangskik en geskandeer, waarna dit deur ’n huisvriend en voormalige student van Brink, Erika Viljoen, oorgetik is.
Die boekhistorikus en redakteur van die joernaal LitNet Akademies se Geesteswetenskappe-afdeling, Francis Galloway, het die oorgetikte tekste teen die oorspronklike dokumente geproeflees en kontekstuele leiding vir die Umuzi-publikasie verskaf.
Die briewe is nie geredigeer en van verklarende aantekeninge voorsien nie.
Leon de Kock – skrywer, akademikus en bekroonde vertaler – is verantwoordelik vir die vertaling van Brink se briewe in Engels, terwyl die joernalis en digter Karin Schimke Jonker se briewe vertaal.
Die publikasie bevat ’n inleiding deur Willie Burger, professor in letterkunde aan die Universiteit van Pretoria en Vrouekeur se boekeredakteur.
Beperkte oplae van ’n spesiale uitgawe, waarvan elke eksemplaar genommer is, word ook in Afrikaans en in Engels gepubliseer.
